• 14 juli 2016
• Jenny Kamstra

Pieter Akkermans voor station Breda. Foto door Wiep van Apeldoorn.

Wat houdt je werk in?

“Als projectmanager bij NS Stations ben ik eindverantwoordelijk voor een aantal grote stations-projecten, waarbij het kan gaan om nieuwbouw of verbouw. Onder mijn hoede vallen station Breda, Eindhoven en Tilburg. Per station verschilt de rol.

In Eindhoven en Tilburg zijn we meer de ‘afnemer’ ofwel eigenaar van het nieuwe station. In Breda zijn we met samen ProRail en de gemeente medeopdrachtgever. We hebben de rollen verdeeld: ProRail stuurt de spoorse zaken aan, de gemeente de vergunningen en communicatie, en ikzelf de realisatie. De reden dat we het zo hebben ingericht, is de grootte van het project. We willen invulling geven aan de wens dat alle opdrachtgevers kunnen sturen.

De sturing geeft opdrachtgevers de mogelijkheid om op de onderdelen binnen het project waar hun primaire belang ligt, rechtstreeks invloed uit te kunnen oefenen. Als voorbeeld: in het project bevinden zich 150 woningen. Vanuit NS kwam de wens om aanpassingen te doen in de badkamers. Door de gekozen werkwijze kon NS direct met architect en aannemer het gesprek voeren. Voor ProRail speelde dit ook maar dan specifiek voor de spoorse zaken.

Projecten binnen NS zijn zeer breed: je bent verantwoordelijk voor het project in tijd en geld, het belang van de reiziger en dat van commerciële exploitanten. Zij huren van NS vastgoed op de stations, zoals winkels en kantoren. Voor het project in Breda hebben we het over 20.000 m² kantoor, 150 woningen, 40 winkelunits en 720 parkeerplaatsen.”

Waarom heb je ja gezegd tegen het Kernprogramma?

“De belangrijkste beweegreden om mee te doen met Neerlands diep is dat ik nog vele jaren uitdagende projecten wil blijven doen. De uitdaging zit voor mij in complexiteit van zowel de techniek als het organisatorische aspect. Voor een projectje van vijftien woningen op een vinexlocatie zou ik niet echt warm meer lopen. Hoe gaan we het bouwen? Hoe zorgen we dat het binnen het budget past? Wat moeten we doen om de omgeving mee te krijgen? Dat zijn voor mij interessante vragen.

Voor de antwoorden, en wat daarmee in gang gezet wordt, zul je in jezelf moeten investeren. Stilstand is achteruitgang, de veranderende maatschappij en de invloed daarvan op je projecten is groot. Ik kwam erachter dat de jarenlange ervaring van projecten doen tot een versmalling heeft geleid, dat ik dingen op de automatische piloot ging doen en dat ik vooral productiegedreven bezig was. De samenwerking op project Breda met de projectmanager van ProRail en de gemeente deed mij beseffen dat er meerdere invalshoeken en manieren zijn om projecten te doen.

Daarom heb ik ja gezegd tegen het Kernprogramma. Ik hoop dat deze opleiding en de ervaringen van de andere projectmanagers mij daarbij gaan helpen. Ook ben ik nieuwsgierig of de manier waarop ik mijn projecten doe binnen NS wezenlijk verschilt van hoe dit binnen RWS, ProRail of het Rijksvastgoedbedrijf gedaan wordt, en wat kan ik hiervan leren. Ik richt mij met name op nieuwe inzichten, ik wil meer verbreding. “

Hoe voelt het als NS-projectmanager tussen de andere projectmanagers?

“Verschrikkelijk, we zijn als NS zo ontzettend anders. Nee grapje, Ik voel me prima op mijn gemak. De interesse binnen de groep gaat meer uit naar ‘wat voor een projecten doe je en hoe doe je dat’ dan naar ‘bij welk bedrijf of organisatie werk je’. Het voelt heel vertrouwd, het is een mooie hechte groep.

Na de eerste kennismaakmiddag was het gevoel dat ik een nieuwkomer was al heel snel weg. Het heeft te maken met de gemeenschappelijk factor van de deelnemers: het zijn bijna allemaal mensen met passie voor projecten en samen is er een ongelofelijke schat aan ervaring die we kunnen delen.

Mijn eerste indruk van de opleiding is zeer positief. De manier waarop het programma gebracht wordt, bevalt mij bijzonder. Het is professioneel , met interessante sprekers die onderwerpen aankaarten die je aan het denken zetten.”

Pas je wat je leert al toe in je werk?

“Ik merk dat ik mijzelf al meer bewust ben van waarom dingen gebeuren, en gaan zoals ze gaan. Vooral op communicatie ben ik gaan letten. Wat wordt er nu eigenlijk gezegd en vooral: wat wordt er níet gezegd? En hoe communiceer ik zelf? Het is zaak dat je waarneemt, begrijpt en dan pas een oordeel velt. En dat je het oordeel zo nodig uitstelt. Vaak is het beter om met een goed onderbouwde omweg op je doel af te gaan. Neem de tijd om aannames te onderzoeken in plaats van dat je rechtstreeks op de volgens jou beste oplossing afstevent.”

Daarnaast ben ik mijzelf meer bewust geworden van mijn intuïtie en dat ik er iets mee kan en moet doen. Het helpt je met waar je moet zoeken voor de juiste oplossing of beslissing.”

Wat hoop te bereiken met het Kernprogramma?

“Dat ik extra bagage krijg om nog lange tijd mooie projecten met een grote maatschappelijke impact op te starten en succesvol te voltooien. Dit kan vanuit NS maar mijn ambitie laat er ook ruimte voor dat ik in de toekomst de verantwoordelijkheid op mij neem van andere grotere publieke of semipublieke opdrachtgevers, zoals Rijkswaterstaat of Schiphol.”

Gaat het Kernprogramma daaraan bijdragen?

“Zeer zeker, dat doet het nu al. De meerwaarde is dat je vanuit twee invalshoeken wakker geschud wordt. Eén: door de docenten en de onderwerpen die ze presenteren en twee door je medestudenten, hun ervaringen en de goede vragen die ze stellen. Verder bespeur ik een soort ‘berusting’ bij mijzelf. Ik merk dat ‘gedoe’ waar ik tegenaanloop niet specifiek voor mijn projecten geldt, maar dat anderen hetzelfde ervaren. Ik kan nu bijna accepteren dat een project zonder gedoe nastreven zonde is van de energie. ‘Gedoe komt er toch’ was een uitspraak die bij mij echt is blijven hangen.”