• 08 juli 2014
• Jenny Kamstra

Je werkt sinds 1987 als projectleider bij DLG, wat deed je besluiten om deel te nemen aan het Brugprogramma?

“Eigenlijk ben ik lekker gemaakt door een aantal collega’s. Met 27 jaar ervaring kun je veel geven en ontvangen. Het Brugprogramma is zo’n opleiding waar je veel in kunt stoppen, en ook veel terugkrijgt. In de waan van de dag vergeet je dat het goed is altijd te blijven werken aan je eigen ontwikkeling. Ik wil erachter komen hoe een manager van de toekomst in mijn werkveld eruitziet. Over welke eigenschappen moet ik beschikken? Wat zijn de ontwikkelingen in het landelijk gebied? En wat vraagt dat vervolgens van mij en van mijn vaardigheden? Zodat ik mogelijk ook in 2020 nog projectleiderproof ben. Daarbij komt dat DLG ophoudt te bestaan als dienst en wordt opgedeeld onder provincies en het ministerie van EZ. Het Brugprogramma kan deuren openen naar andere organisaties.”

Hoe ziet je persoonlijke leerroute eruit?

“Ik ga vooral op zoek naar mijn verborgen kwaliteiten. Ik wil meer verbinding maken, hebben en houden in gesprekken met mijn opdrachtgever, team en stakeholders. Mijn ongeduld maakt dat ik soms te snel wil en ga, waardoor ik enthousiast en energievol aan de slag ga en ben – maar niet weet of iedereen op dezelfde manier ook aan de slag is. Die feedback, en de bevestiging dat niet iedereen gelijk verbinding heeft, kreeg ik gelijk terug in de eerste module. Van een paard.”

Welke indruk heb je tot nu toe van het Brugprogramma?

“Top! Het leuke is dat je in de groep met projectleiders en managers van andere organisaties van gedachten kunt wisselen over zaken waar je in de dagelijkse praktijk tegen aan loopt. Je hebt een klankbord met en van gelijkgestemden. Je kunt ervaringen spiegelen. Van mijn omgeving krijg ik terug, vijf maanden na de start van de opleiding, dat ik rustiger ben en blijf in bepaalde situaties, dat ik meer ruimte geef en in gesprekken echt geïnteresseerd ben in wat mensen zeggen.”

Wat verwacht je van de komende module? Welke teamvraagstukken zie je graag beantwoord?

“Dat je bij de start van een project wederzijdse verwachtingen uitspreekt, en na verloop van tijd merkt dat ze niet uitkomen. Hoe ga je daar op een natuurlijke manier mee om? Tijdens de co-creatie voor de derde module ontstond bij mij het besef hoe verschillend teamleden soms in een project kunnen staan, terwijl je voor je eigen gevoel al goed bezig bent. Dat was een eyeopener, daar zit nog winst voor mij en mijn team. Hoe verzilver je die winst? Ik ben heel benieuwd. De module vindt plaats in Bronckhorst, aan de IJssel. Ik ben een fervent vliegvisser dus de hengel gaat mee!”

En? Nog iets gevangen?

“Ik had geen tijd om te vissen. En het had de dagen ervoor flink geregend, dus het water stond hoog en was bruinig. Daardoor dus ook weinig kans op het vangen van de windes waarop ik hoopte. Wel heb ik die dagen weer interessante inzichten gevangen tijdens het volle programma, en daar gaat het om.”

Schapenhoeden

“Na een theoretische uitleg zijn we, na de paarden uit de eerste module, nu aan de slag gegaan met schapen. In twee groepjes moest je een kudde schapen hoeden. De ene groep fungeerde als instructeur en beoordelaar, de andere groep deed het werk om de schapen de goede kant op te leiden. Wat dan naar voren komt, zijn de variaties in leidinggeven – en dan heel letterlijk in het veld. Sommige mensen kunnen het niet laten in te breken. Anderen zijn gedweeër en bereiken met een omweg hun doel. Uit de interactie in het team en de beoordeling door de groep leer je je blinde vlekken kennen. Bij mij kwam naar voren dat ik actiever zou kunnen luisteren.”



Zien en waarnemen in het team

“Doe eerst een stap terug. Wat zie of hoor ik nu echt bij de ander? Denk dan pas na over een reactie. Dat is een belangrijk inzicht dat ik heb overgehouden aan de sprekers tijdens deze dagen. We werkten bijvoorbeeld aan de hand van vooraf uitgewerkte case van een slecht gesprek. Wat denk je te zien, en wat gebeurt er echt? Waardoor ontstaat dat ik gelijk reageer en direct oordeel; wat kan ik anders doen om te zorgen dat ik niet in de emotie schiet? Heel verhelderend moet ik zeggen, en de feedback van de gespreksleider en cursisten is zodanig dat je het meteen toe kunt passen in het dagelijks werk.
Daarnaast hebben we in de module gewerkt met de theorie van Lencioni over samenwerken in een team, met de KAR-methode en we mochten eerdere deelnemers aan het Brugprogramma het hemd van het lijf vragen over hun successen en valkuilen in de samenwerking met teams”

Meest bijgebleven

“Wat mij het meest raakte is de spiegel die je wordt voorgehouden. Die maakt duidelijk maakt waar je het best aan kunt werken. Wat kun je zelf doen om te voorkomen dat er gebeurt wat er gebeurt? Bijblijven zal ook de sfeer in de groep. Transparant, zonder gêne en zonder masker. Het is een veilige omgeving waarin we elkaar veel vertellen, zodat begrip ontstaat en we elkaar de spiegel voor kunnen en mogen houden. Soms is het terecht om te worden aangesproken op je professionaliteit.”

Hans geeft het stokje door aan Merlijn Nijhof, adviseur bij de Rijksgebouwendienst. De volgende module van Brugprogramma 6 is op 25 en 26 september.

Over het Brugprogramma lees je hier meer.