In je proefschrift toon je aan dat welbevinden groeit bij mensen die leergericht zijn of in een leergerichte omgeving werken. Waarom het belangrijk om dat welbevinden van medewerkers in de gaten te houden?
“Voor de organisatie zelf geldt dat gelukkige medewerkers het beter doen. Je ziet minder verzuim, prettigere omgang met collega’s, betere prestaties. Filosofisch gezien lever je bovendien een bijdrage aan iemands leven. Werken wordt een waarde, een middel voor iemand om zich te uiten. Maar je kan de vraag ook omdraaien: waarom zouden we er niet naar streven? Het is alleen maar win-win-win.
Soms zeggen mensen wel eens tegen me: ‘We leven niet meer in de zandbak, hè meneer van Dam. Willen leren is leuk maar er moet ook gepresteerd worden!’ Toch is het een misvatting dat je alleen als kind mag leren en spelen en daarna gaat werken om alleen maar te presteren. De nieuwe werkelijkheid binnen onze complexe samenleving is juist dat we permanent moeten blijven leren. Omdat alles voortdurend aan verandering onderhevig is.”
Toch zijn prestatiedoelen nog steeds de norm.
“Prestatiedoelen bestaan uit deadlines, budgetten, protocollen, dat soort zaken. Ontwikkeldoelen laten zien wat je interessant vindt, wat je beter wilt doen dan de vorige keer. Hetzelfde project kan je formuleren in prestatiedoelen maar net zo goed in ontwikkeldoelen.” Alleen gebeurt dat nog te weinig. “We leven in een prestatiemaatschappij. Wat jij doet, wat jij verdient, dat bepaalt wat jij waard bent. Dus iedereen schept op met wat voor prestigieuze projecten hij bezig is. Zo wil je erkend en gezien worden.”
Ofwel: het idee van ‘een leven lang leren’ is nog niet overal geland.
“Omdat een leven lang leren ook betekend dat je een leven lang fouten mag maken. Dat is hetzelfde. Een leven lang blijven uitdagen, ondersteunen. Dat vraagt meer van een organisatie dan alleen een afdeling opleidingen.”