Hoe komt het toch dat grote infrastructurele projecten mooie instrumenten ontwikkelen om hun werk goed te doen, maar dat die instrumenten niet in nieuwe projecten worden gebruikt? Neerlands diep ging samen met de TU Delft op zoek naar het antwoord.
Martijn de Gans, student aan de masteropleiding Management of Technology van de TU Delft, heeft de vraagstelling nader belicht en onderzocht in zijn afstudeeronderzoek. Worden kennis en instrumenten bij grote infrastructuurprojecten gedeeld, of vinden de projectorganisaties telkens opnieuw het wiel uit? Kijken projecten bij elkaar in de keuken als ze instrumenten nodig hebben om geld, tijd of scope te bewaken? Leggen zij hun kennis vast en denken zij na over de waarde voor anderen? Martijn interviewde diverse betrokkenen bij grote infrastructurele projecten. Zijn resultaten worden in dit boekje gebundeld.
Eén de geïnterviewden stelt dat het onderzoek een appel doet om serieus naar andere projecten te kijken. En om de uitdaging aan te gaan te analyseren of iets al niet gedaan is bij een ander, en of dat in het eigen project zou kunnen werken. Kortom: shop bij elkaar. Kennisdeling over instrumenten zou in elk project een vast onderdeel op de agenda moeten zijn.