Net zoals bij een estafetteloop het stokje op het juiste moment en op de juiste manier moet worden overgedragen geldt een vergelijkbaar proces voor het overdragen van projecten naar de volgende fase bij Rijkswaterstaat. Rijkswaterstaat is als uitvoeringsorganisatie van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu hoofdzakelijk verantwoordelijk voor het beheren en ontwikkelen van rijkswegen en vaarwegen. Om deze wegen te ontwikkelen worden vanuit het oogpunt van nut en noodzaak projecten gedefinieerd. De projecten doorlopen achtereenvolgens de fasen Verkenning, Planuitwerking, Realisatie en Beheer en Onderhoud. Dit betekent voor de overdracht van een project van de ene naar de andere fase dat een project overgedragen moet worden naar een ander onderdeel van de organisatie. De ervaring leert dat er in dit proces vaak veel mis gaat. Het niet goed en tijdig kunnen overdragen leidt intern tot ineffectieve en inefficiëntie processen en werkwijzen. Vanuit het oogpunt van de organisatie is dit niet wenselijk. In de afgelopen jaren is geprobeerd de overdracht van projecten te verbeteren maar de problematiek blijft ondanks alle pogingen bestaan.
Voor het onderzoek stelt zij de volgende vragen: 1. Wat houdt de sturingsfilosofie in en op welke manier wordt die geoperationaliseerd? 2. Met welke interventies zou ik in mijn project A27/A1 het overdrachtsproces kunnen verbeteren?